-
1 character evidence
-
2 character evidence
עדות אופי* * *◙ יפוא תודע◄ -
3 character evidence
-
4 character evidence
karaktergetuigenis -
5 character evidence
karaktärsbelägg (bevis för någons karaktärsdrag) -
6 character evidence
1) характеристика, репутация лица как доказательство2) доказательство характеристики, репутации лица3) показания о репутации лица, характеристика лица -
7 character evidence
prova de moral e condutaEnglish-Portuguese dictionary of military terminology > character evidence
-
8 character evidence reputation
English-Ukrainian law dictionary > character evidence reputation
-
9 evidence
1) средство или средства доказывания; доказательство, доказательства; подтверждение; улика | служить доказательством, подтверждать, доказывать2) свидетельское показание, свидетельские показания | свидетельствовать, давать показания3) дача показаний, представление или исследование доказательств ( как стадия судебного процесса); доказывание4) свидетель•admissible in evidence — допустимый в качестве доказательства;
evidence admissible in chief — доказательства или показания, допустимые при главном допросе;
evidence aliunde — внешнее доказательство, лежащее вне документа доказательство;
evidence at law — судебные доказательства;
evidence before trial — показания, данные или доказательства, представленные до начала судебного процесса;
evidence by affidavit — показания в форме аффидевита;
failure to give evidence — непредставление доказательств; невозможность дать показания; отказ от дачи показаний;
evidence for the defence — 1. доказательства защиты 2. показания свидетелей защиты;
evidence for the defendant — доказательства в пользу ответчика, подсудимого;
evidence for the plaintiff — доказательства в пользу истца;
evidence for the prosecution — 1. доказательства обвинения, улики 2. показания свидетелей обвинения;
evidence implicating the accused — доказательства, дающие основание полагать, что преступление совершено обвиняемым;
in evidence — в доказательство, в качестве доказательства;
evidence in corroboration — доказательство в подтверждение других доказательств;
evidence in cross-examination — свидетельские показания или доказательства, полученные при перекрёстном допросе ( стороной свидетеля противной стороны);
evidence in disproof — показания или доказательства в опровержение;
evidence in question — 1. оспариваемое доказательство 2. исследуемое и оцениваемое доказательство;
evidence in rebuttal — доказательство или показание в опровержение;
evidence in support of the opposition — пат. обоснование протеста, мотивированный протест;
evidence in the case — доказательства или показания по делу;
evidence is out — доказательства исчерпаны;
item in evidence — предмет, представленный в качестве доказательства;
evidence material to the case — доказательство, имеющее существенное значение для дела;
evidence on appeal — показания, доказательства по апелляции;
evidence on commission — показания по поручению;
evidence on hearing — доказательство на рассмотрении суда;
evidence on oath — показания под присягой;
on the evidence — на основании данных показаний или представленных доказательств;
evidence par excellence — лучшее доказательство;
piece of evidence — часть доказательственного материала; отдельное доказательство;
evidence relevant to credibility — доказательство, относящиеся к надёжности свидетеля, достоверности его показаний;
evidence relevant to weight — доказательства, относящиеся к убедительности других доказательств;
evidence sufficient to sustain the case — доказательства, достаточные для поддержания ( данной) версии;
to adduce evidence — представить доказательство;
to admit evidence — допустить доказательство;
to admit in evidence — допустить в качестве доказательства;
to appear in evidence — вытекать из представленных доказательств;
to become Commonwealth's [Crown's, government's, King's, People's, Queen's, State's] evidence — стать свидетелем обвинения, перейти на сторону обвинения, дав показания против сообвиняемого;
to call (for) evidence — истребовать доказательства;
to compare evidence — 1. сопоставить доказательства, показания 2. произвести очную ставку;
evidence to contradict — контрдоказательство; контрпоказание;
to develop evidence — представить доказательства;
to exaggerate evidence — преувеличить силу доказательства;
to fabricate evidence — сфабриковать доказательства;
to give evidence — 1. давать показания 2. представить доказательства;
to give in evidence — представить в качестве доказательства;
to give evidence under compulsion — давать показания по принуждению;
to introduce evidence — представить доказательства;
to introduce in evidence — представить в качестве доказательства;
to lead evidence — 1. заслушивать, отбирать показания 2. принимать доказательства;
evidence to meet — доказательство в поддержку, поддерживающее доказательство;
to offer evidence — представить доказательства;
to offer in evidence — представить в качестве доказательства;
to prepare evidence — 1. сфабриковать доказательства 2. подготовиться к даче показаний;
to prepare false evidence — сфабриковать ложные доказательства;
to produce evidence — представить доказательства;
to put in evidence — представить в качестве доказательства;
to read into evidence — зачитывать текст в доказательство правильности или неправильности его содержания;
evidence to rebut — доказательство в опровержение, опровергающее доказательство;
to receive evidence — 1. получить, отобрать показания 2. принять доказательства;
to receive in evidence — принять в качестве доказательства;
to review evidence — рассмотреть или пересмотреть доказательства;
to search for evidence — искать доказательства;
to sift evidence — тщательно исследовать, анализировать доказательства или показания;
to suppress evidence — скрыть доказательства;
to take evidence — 1. отобрать показания 2. принять доказательства;
to tender evidence — представить доказательства;
to tender in evidence — представить в качестве доказательства;
evidence to the contrary — доказательство противного;
to weigh evidence — оценить доказательства;
to withhold evidence — воздержаться, отказаться от дачи показаний или от представления доказательств;
- evidence of arrestevidence wrongfully obtained — доказательства, показания, полученные с нарушением закона
- evidence of blood grouping tests
- evidence of character
- evidence of confession
- evidence of credibility
- evidence of crime
- evidence of debt
- evidence of disposition
- evidence of fact
- evidence of guilt
- evidence of identification
- evidence of identity
- evidence of indebtedness
- evidence of opportunity
- evidence of practice
- evidence of reputation
- evidence of title
- acceptable evidence
- actual evidence
- additional evidence
- adduced evidence
- adequate evidence
- adminicular evidence
- admissible evidence
- admitted evidence
- adversary evidence
- affirmative evidence
- affirmative rebuttal evidence
- after-discovered evidence
- ample evidence
- ascertaining evidence
- autoptical evidence
- auxiliary evidence
- available evidence
- ballistics evidence
- ballistic evidence
- best evidence
- better evidence
- biological evidence
- casual evidence
- character evidence
- character-witness evidence
- circumstantial evidence
- civil evidence
- clear evidence
- closed evidence
- cogent evidence
- collateral evidence
- Commonwealth's evidence
- competent evidence
- completing evidence
- conclusive evidence
- concocted evidence
- concomittant evidence
- confirmatory evidence
- conflicting evidence
- consistent evidence
- contradicting evidence
- contrary evidence
- contributing evidence
- controverted evidence
- controvertible evidence
- convincing evidence
- copy evidence
- corroborated evidence
- corroborating evidence
- counteracting evidence
- counter evidence
- credible evidence
- criminal evidence
- criminating evidence
- Crown's evidence
- culpatory evidence
- cumulative evidence
- damaging evidence
- damning evidence
- decisive evidence
- demeanor evidence
- demonstrative evidence
- derivative evidence
- direct evidence
- disproving evidence
- doctored evidence
- documentary evidence
- empirical evidence
- entered evidence
- exact evidence
- excluded evidence
- exculpatory evidence
- expert evidence
- expert opinion evidence
- explaining evidence
- external evidence
- extrajudicial evidence
- extraneous evidence
- extrinsic evidence
- fabricated evidence
- false evidence
- final evidence
- fingerprint evidence
- firm evidence
- first hand evidence
- footprint evidence
- foundation evidence
- fragmentary evidence
- fresh evidence
- further evidence
- government's evidence
- habit evidence
- hard evidence
- hearsay evidence
- higher evidence
- identification evidence
- identifying evidence
- illegally obtained evidence
- illustrative evidence
- immaterial evidence
- immunized evidence
- impeaching evidence
- implicating evidence
- impugned evidence
- inadequate evidence
- inadmissible evidence
- incompetent evidence
- inconclusive evidence
- inconsistent evidence
- incontroverted evidence
- incontrovertible evidence
- incriminating evidence
- inculpatory evidence
- independent evidence
- indicative evidence
- indirect evidence
- indispensable evidence
- indubitable evidence
- inferential evidence
- inferior evidence
- insufficient evidence
- insufficient evidence for the defence
- internal evidence
- introduced evidence
- irrefutable evidence
- irrelevant evidence
- judicial evidence
- King's evidence
- legal evidence
- legally obtained evidence
- legitimate evidence
- manufactured evidence
- material evidence
- mathematical evidence
- moral evidence
- negative evidence
- negative rebuttal evidence
- newly-discovered evidence
- nonexculpatory evidence
- notarial evidence
- obtainable evidence
- obtained evidence
- offered evidence
- official evidence
- opinion evidence
- opinion evidence of character
- opposing evidence
- oral evidence
- original evidence
- out-of-court evidence
- overwhelming evidence
- parol evidence
- partial evidence
- pedigree evidence
- People's evidence
- perjured evidence
- persuasive evidence
- physical evidence
- police evidence
- positive evidence
- possible evidence
- preappointed evidence
- predominant evidence
- preferable evidence
- prejudicial evidence
- presuming evidence
- presumptive evidence
- prevailing evidence
- prima facie evidence
- primary evidence
- probable evidence
- proffered evidence
- proper evidence
- prosecution evidence
- prospectant evidence
- proving evidence
- pure expert opinion evidence
- Queen's evidence
- radar evidence of speed
- radar evidence
- real evidence
- reasonable evidence
- rebuttal evidence
- rebutted evidence
- rebutting evidence
- receivable evidence
- received evidence
- recognized evidence
- recollection evidence
- record evidence
- recorded evidence
- record evidence of title
- related evidence
- relevant evidence
- repelling evidence
- reputation evidence of character
- requisite evidence
- retrospectant evidence
- routine practice evidence
- satisfactory evidence
- scientific evidence
- secondary evidence
- second hand evidence
- shaken evidence
- significant evidence
- similar evidence
- slimmer evidence
- slim evidence
- solid evidence
- spoken evidence
- state's evidence
- strengthening evidence
- strong evidence
- stronger evidence
- strongest available evidence
- substantial evidence
- substantive evidence
- substitutionary evidence
- sufficient evidence
- supplementary evidence
- supporting evidence
- suspect evidence
- sworn evidence
- tainted evidence
- tendered evidence
- testimonial evidence
- trace evidence
- traditionary evidence
- uncontradicted evidence
- uncorroborated evidence
- unfavourable evidence
- unshaken evidence
- unsworn evidence
- untainted evidence
- verbal evidence
- visible evidence
- visual evidence
- vital evidence
- volunteer evidence
- weak evidence
- weaker evidence
- wiretap information evidence
- wiretap evidence
- written evidence
- evidence of criminality
- confirming evidence
- corroborative evidence
- explanatory evidence
- intrinsic evidence
- prime evidence -
10 character
характер; особа; репутація; письмова рекомендація, характеристика; офіційна якість, статус, становище; характерна особливість; розпізнавальний знак- character certificate
- character evidence reputation
- character evidence
- character in issue
- character of the accused
- character rating
- character reference
- character witness
- character-witness evidence -
11 evidence
1) доказ, докази, уліка, уліки, доведення, підтвердження; речовий доказ, речові докази; наведення (надання) доказів; свідчення (в т. ч. свідка); давання свідчень; засіб доведення, засоби доведення; дослідження доказів ( як стадія судового процесу)2) доводити, підтверджувати (свідченнями, доказами, додатковими фактами тощо); свідчити, давати свідчення; слугувати доказом•evidence discovered as a result of the search — докази, виявлені внаслідок обшуку
evidence elicited through questioning of witnesses — свідчення, отримані під час допиту свідків
evidence furnished by witnesses — докази, отримані від свідків
evidence implicating the accused — докази, які дають підставу вважати, що злочин вчинено підсудним (обвинуваченим)
evidence in support of the opposition — мотивований протест; обґрунтування протесту
evidence irrelevant to the issue — докази ( або свідчення), що не стосуються питання, яке розглядається
evidence linking others to an assassination — докази, що свідчать про зв'язок інших осіб із вбивством
evidence obtained by an illegal search — докази, отримані внаслідок незаконного обшуку
evidence obtained during custodial interrogation — свідчення, отримані під час попереднього допиту ( коли допитуваний перебував під вартою)
evidence obtained from a suspect — свідчення, отримані від підозрюваного
evidence obtained in good faith under a search warrant — докази, отримані законним шляхом на підставі виданого ордеру на обшук
evidence obtained in violation of rules — докази, отримані з порушенням норм
evidence obtained through an illegal search — докази, отримані внаслідок проведення незаконного обшуку
evidence on behalf of the prosecution — докази ( або свідчення) (з боку) обвинувачення
evidence of blood grouping tests — докази, отримані шляхом визначення груп(и) крові
evidence of obvious probative value — докази, що мають незаперечну доказову силу
evidence presented by the parties — докази, наведені сторонами
evidence relevant to credibility — доказ, що стосується надійності свідка ( або достовірності його свідчень)
evidence secured from an illegal arrest — докази, отримані внаслідок незаконного арешту
evidence seized in violation of a person's constitutional rights — докази, отримані із порушенням конституційних прав особи
evidence submitted by the prosecutor — докази, подані прокурором ( або обвинуваченням)
evidence sufficient to sustain the case — доказ, достатній для підтримання (даної) версії
- evidence againstevidence to support the charges — докази, що підтверджують обвинувачення
- evidence aliunde
- evidence and proof available
- evidence at law
- evidence before trial
- evidence by a party
- evidence completed
- evidence for the defendant
- evidence for the defence
- evidence for the defense
- evidence for the plaintiff
- evidence for the prosecution
- evidence garnered by bugging
- evidence gathered illegally
- evidence gathering
- evidence-gathering technique
- evidence in a trial
- evidence-in-answer
- evidence-in-chief
- evidence in corroboration
- evidence in court
- evidence in cross-examination
- evidence in disproof
- evidence in question
- evidence in rebuttal
- evidence in the case
- evidence introduced at trial
- evidence law
- evidence material to the case
- evidence obtained illegally
- evidence of an accomplice
- evidence of arrest
- evidence of character
- evidence of confession
- evidence of credibility
- evidence of crime
- evidence of criminality
- evidence of debt
- evidence of disposition
- evidence of fact
- evidence of flight
- evidence of guilt
- evidence of indebtedness
- evidence of identification
- evidence of identity
- evidence of marriage
- evidence of opportunity
- evidence of paternity
- evidence of practice
- evidence of reputation
- evidence of title
- evidence of what occurred
- evidence on appeal
- evidence on commission
- evidence on hearing
- evidence on oath
- evidence par excellence
- evidence presented
- evidence produced
- evidence relevant to weight
- evidence so obtained
- evidence supplied
- evidence tampering
- evidence technician
- evidence to contradict
- evidence to meet
- evidence to rebut
- evidence to the contrary
- evidence wrongfully obtained -
12 character
noun1) (mental or moral qualities, integrity) Charakter, derbe of good character — ein guter Mensch sein; einen guten Charakter haben
a woman of character — eine Frau mit Charakter
strength of character — Charakterstärke, die
the town has a character all of its own — die Stadt hat einen ganz eigenen Charakter
have no character — charakterlos od. ohne Charakter sein
be in/out of character — (fig.) typisch/untypisch sein
his behaviour was quite out of character — (fig.) sein Betragen war ganz und gar untypisch für ihn
be [quite] a character/a real character — ein [echtes/richtiges] Original sein
* * *['kærəktə] 1. noun1) (the set of qualities that make someone or something different from others; type: You can tell a man's character from his handwriting; Publicity of this character is not good for the firm.) der Charakter2) (a set of qualities that are considered admirable in some way: He showed great character in dealing with the danger.) die Persönlichkeit3) (reputation: They tried to damage his character.) der Ruf4) (a person in a play, novel etc: Rosencrantz is a minor character in Shakespeare's `Hamlet'.) die Rolle5) (an odd or amusing person: This fellow's quite a character!)6) (a letter used in typing etc: Some characters on this typewriter are broken.) das Schriftzeichen•- academic.ru/12087/characteristic">characteristic2. noun(a typical quality: It is one of his characteristics to be obstinate.) die Eigenschaft- characteristically- characterize
- characterise
- characterization
- characterisation* * *char·ac·ter[ˈkærəktəʳ, AM ˈkerəktɚ]nto be similar in \character sich dat im Wesen ähnlich sein▪ to not be in \character untypisch sein▪ out of \character ungewöhnlichstrength of \character Charakterstärke fweakness of \character Charakterschwäche fto be of bad/good \character ein schlechter/guter Mensch seinof dubious/irreproachable/questionable \character von zweifelhaftem/untadeligem/fragwürdigem Charakterhe's quite a \character der ist vielleicht 'ne Type famlack of \character fehlende Originalität6. LAWto issue \character evidence Leumundsbeweise pl [o SCHWEIZ, ÖSTERR Leumundszeugnis] nt aufbieten* * *['krɪktə(r)]nit's out of character for him to do that — es ist eigentlich nicht seine Art, so etwas zu tun
to be of good/bad character — ein guter/schlechter Mensch sein
2) no pl (= strength of character) Charakter mshe/it has no character —
5) (= person in public life) Persönlichkeit f, Gestalt f; (= original person) Original nt; (inf = person) Typ m (inf), Type f (inf)6) (= reference) Zeugnis ntto type 100 characters per minute — 100 Anschläge pro Minute machen
* * *character [ˈkærəktə(r); -rık-]A s1. allg Charakter m:a) Wesen n, Art f (eines Menschen etc):they are different in character sie sind charakterlich verschiedenb) guter Charakter:(strong) character Charakterstärke f;c) (ausgeprägte) Persönlichkeit:he is an odd character er ist ein merkwürdiger Mensch oder Charakter;2. a) Ruf m, Leumund mb) Zeugnis n (besonders für Personal):give sb a good character jemandem ein gutes Zeugnis ausstellen (a. fig)3. Eigenschaft f, Rang m, Stellung f:in his character of ambassador in seiner Eigenschaft als Botschafter5. THEAT etc Rolle f:a) der Rolle gemäß,b) fig (zum Charakter des Ganzen) passend;it is in character es passt dazu, zu ihm etc;6. a) Schriftzeichen n, Buchstabe m:in large characters in Großbuchstaben;know sb’s characters jemandes Handschrift kennenb) COMPUT (Schrift)Zeichen n7. Ziffer f, Zahl(zeichen) f(n)8. Geheimzeichen nB adj1. a) Charakter…:character analysis Charakteranalyse f;character assassination Rufmord m;a) Ausdruckstanz m,b) (typischer) Nationaltanz;character defect Charakterfehler m;character sketch Charakterskizze f;character study Charakterstudie f;character trait Charakterzug m;c) THEAT etc Chargen…:character actor Chargenspieler m;2. IT, COMPUT:character code Zeichencode m;character printer Zeichen-, Buchstabendrucker m;character recognition (Schrift)Zeichenerkennung f;character set Zeichensatz m* * *noun1) (mental or moral qualities, integrity) Charakter, derbe of good character — ein guter Mensch sein; einen guten Charakter haben
strength of character — Charakterstärke, die
have no character — charakterlos od. ohne Charakter sein
3) (in novel etc.) Charakter, der; (part played by somebody) Rolle, diebe in/out of character — (fig.) typisch/untypisch sein
his behaviour was quite out of character — (fig.) sein Betragen war ganz und gar untypisch für ihn
4) (coll.): (extraordinary person) Original, dasbe [quite] a character/a real character — ein [echtes/richtiges] Original sein
* * *(literary) n.Schriftzeichen n.Zeichen - n. (typography) n.Symbol -e n. n.Beschaffenheit f.Charakter m.Person -en f.Persönlichkeit f.Rolle -n f. -
13 character representation
English-Russian big polytechnic dictionary > character representation
-
14 character-witness evidence
Юридический термин: показания свидетеля, характеризующего репутацию лицаУниверсальный англо-русский словарь > character-witness evidence
-
15 evidence of character
-
16 character-witness evidence
свідчення свідка, який характеризує репутацію ( особи)English-Ukrainian law dictionary > character-witness evidence
-
17 evidence of character
-
18 character-witness evidence
показания свидетеля, характеризующего репутацию лицаАнгло-русский юридический словарь > character-witness evidence
-
19 evidence of character
3) показания о чертах характера или о репутации -
20 opinion evidence of character
Юридический термин: доказательства репутации лица в форме мнения о нем, доказательства чёрт репутации лица в форме мнения о нем, доказательства чёрт характера или репутации лица в форме мнения о нем, доказательства черт характера лица в форме мнения о нем, показания в форме мнения о репутации лица, показания в форме мнения о чертах характера или о репутации лица, показания в форме мнения о чертах характера лицаУниверсальный англо-русский словарь > opinion evidence of character
См. также в других словарях:
character evidence — see evidence Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. character evidence … Law dictionary
Character evidence — kann bezeichnen: Character evidence (England und Wales), ein Beweismittel in England und Wales Character evidence (Vereinigte Staaten), Beweismittel in den Vereinigten Staaten Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung m … Deutsch Wikipedia
Character evidence — Evidence Part of th … Wikipedia
character evidence — evidence which tells about someone s personality and personal qualities … English contemporary dictionary
Character evidence (England und Wales) — Als character evidence ( ‚Leumundsbeweis‘[1]) wird im law of evidence ( ‚Beweisrecht‘) in England und Wales ein Beweismittel besonders des Strafprozesses bezeichnet. Ein guter Charakter (good character) des Angeklagten soll demnach gegen seine… … Deutsch Wikipedia
character evidence — Testimony relating and confined to the general reputation which the person who is subject of the inquiry sustains in the community or neighborhood in which he lives or has lived. 29 Am J2d Ev § 347 … Ballentine's law dictionary
Bad character evidence — The Criminal Justice Act 2003 of the United Kingdom made fundamental changes to the admissibility of evidence relating to character in respect to defendants and others. The Act is far reaching, particularly… … Wikipedia
evidence — ev·i·dence 1 / e və dəns, ˌdens/ n [Medieval Latin evidentia, from Latin, that which is obvious, from evident evidens clear, obvious, from e out of, from + videns, present participle of videre to see]: something that furnishes or tends to furnish … Law dictionary
character — I (an individual) noun being, body, figure, human, human being, man, mortal, party, person, personage, personality, self determined being, somebody, someone II (personal quality) noun animus, aspects, attribute, bent, characteristic mood,… … Law dictionary
evidence — Any species of proof, or probative matter, legally presented at the trial of an issue, by the act of the parties and through the medium of witnesses, records, documents, exhibits, concrete objects, etc., for the purpose of inducing belief in the… … Black's law dictionary
evidence — Any species of proof, or probative matter, legally presented at the trial of an issue, by the act of the parties and through the medium of witnesses, records, documents, exhibits, concrete objects, etc., for the purpose of inducing belief in the… … Black's law dictionary